«از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک کسی به آخرین تمرین تیم ملی والیبال نیامد و فقط خودمان با مربی هستیم که تمرین میکنیم. قدیمها مراسم بدرقه میگذاشتند، دو نفر میآمدند اما الان خبری نیست. اگر نتیجه بگیریم که میآیند و عکس یادگاریشان را میگیرند اما اگر نتیجه نگیریم بد و بیراهش را هم خود بازیکنان میخورند.»
به گزارش ایسنا، این صحبتهای محمد موسوی، کاپیتان تیم ملی والیبال در انتقاد از بیتوجهی مسئولان به یکی از پرافتخارترین رشتههای تیمی ورزش ایران است که عناوین مختلفی کسب کرده و مسئولان هم همواره سعی کردهاند با پیامهای تبریک، برای خود سهمی در موفقیتها قائل شوند!
تیم ملی والیبال ایران مسابقات مهم و سختی را پیش رو دارد که هر کدام در ارتقاء رنکینگ و در نهایت کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس نقش به سزایی دارند اما تمامی این مسابقات پشت سر هم و با فاصله زمانی کوتاه برگزار میشوند و این چالش را برای تیم به وجود آورده که مسیرهای طولانی را باید با پروازهای اکونومی و ارزان قیمت که صندلیهای آن مناسب بازیکنان دو متری والیبال نیست، طی کنند که این موضوع والیبالیستها را با توجه به قد و قامت بلندی که دارند، دچار مشکل میکند.
کاپیتان تیم ملی والیبال در این مورد گفت: «بارها گفتیم ما پروازهای طولانی داریم. بچهها دو متر قد دارند و در پروازهای اکونومی آسیب میبینند؛ یعنی هر چه رشته بودیم پنبه میشود. ریکاوری بعدش چند روزی طول میکشد. امیدوارم از بیرون فدراسیون حمایت کنند که مشکلی مالی وجود نداشته باشد. فدراسیون والیبالی که این همه مردم پیگیری میکنند نباید مشکلی داشته باشد اما دارد.»
فدراسیون والیبال سالانه حدود ۴۰ میلیارد تومان از هزینههایش را از طریق اسپانسر تامین میکند اما سال گذشته حدود ۱۰۰ میلیارد تومان هزینه کرد تا شرایط تمرینی و اعزام را برای تمامی ردههای سنی خود فراهم کند. بودجه ۱۲ میلیارد تومانی کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش به والیبال هم تنها کفاف اعزام تیم به لیگ ملتها را میدهد چرا که طبق گفته محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال سال گذشته هزینه ۵۸ روز حضور تیم در لیگ ملتها بیش از هفت و نیم میلیارد تومان بود. این هزینه با توجه به شرایط اقتصادی کشور برای لیگ ملتهای پیش رو به مراتب افزایش پیدا کرده است.
هر چند پرداخت تمامی هزینههای والیبال از طریق بودجه دولتی غیرممکن است و فدراسیون هم چنین انتظاری ندارد اما ملیپوشان انتظار دارند به فدراسیون برای تهیه پروازهای بیزینس کمک شود. هزینه پرواز اکونومی به آمریکا برای هر فرد حدود ۱۲۰ میلیون تومان و همین مسیر با پرواز بیزینس حدود ۳۸۰ میلیون تومان است که فدراسیون توان پرداختش را ندارد. در سالهای قبل در هر سفر تعدادی پرواز بیزینس تهیه میشد و ملیپوشان در طول مسیر جابهجا میشدند اما اکنون با توجه به افزایش قیمت ارز این امکان هم برای فدراسیون وجود ندارد.
در حالی که والیبال در وضعیت مالی سختی به سر میبرد توجه مسئولان ورزشی کشور به فوتبال معطوف شده و همین صدای بازیکنان تیم ملی را هم درآورد. محمد موسوی در این مورد گفت: «کل ورزش کشور محدود شده به اینکه داربی و جام حذفی کی است و ته و صدر جدول کی بازی دارند. قبلا هم اینگونه بود اما الان بیشتر شده است. ورزش کشور فقط فوتبال نیست. قبول دارم فوتبال صنعت است اما برای مسئولان کشور نباید تا این حد تفاوت و تبعیض وجود داشته باشد.»
فوتبالزدگی مسئولان ورزشی تا جایی است که کمیته ملی المپیک اصرار بر اعزام تیم امید به بازیهای آسیایی دارد، در حالی که خود فدراسیون فوتبال ماهها این تیم را بلاتکلیف گذاشت و در اولویتش نبود. همچنین این تیم حاشیههای زیادی برای انتخاب کادر فنی داشت و در حالی کمیته المپیک مجوز حضور تیم امید در بازیهای آسیایی را صادر کرد که حتی آن موقع سرمربی هم نداشت. دیگر بگذریم از عزم راسخ مجموعه ورزش کشور برای حل مشکلات مالی و بدهیهای خارجی فوتبال که قراردادهای نامتعارف اهالی این رشته به ورزش کشور متحمل کرد.
مسئولان ورزش که با دقت خاصی فوتبال را دنبال میکنند، از تاریخ دقیق حضور والیبال در لیگ ملتها و رقبای ملیپوشان خبر دارند؟ ارسال پیامهای تبریک در پیروزیهای تیم ملی تنها وظیفه مدیران ورزشی نیست. والیبالیستها به چیزی بیشتر از پیامهای تبریک و عکسهای یادگاری نیاز دارند.
انتهای پیام