به گزارش ایسنا، معلمان در آیین «سپاس معلم» که به مناسب هفته گرامیداشت مقام معلم در اداره کل آموزش و پرورش شهرستان‌های استان تهران برگزار شد به تبیین برخی مشکلات و چالش های موجود پرداختند که در ادامه به صورت اجمالی به برخی از آنها اشاره می‌شود:
– چرا مکررا روی پرداخت مطالبات و واریز حقوق فرهنگیان از طریق رسانه ملی مانور داده می‌شود در حالی که درباره سایر دستگاه‌ها اینگونه نیست؟ دروس ما هم فاقد محتوای مفید حداقلی است و کتاب ها کسی را تربیت نمی‌کند که به درد جامعه بخورد.
– با کمبود نیروی مشاور مواجهیم و لازم است در راستای تأمین نیرو و تخصیص ساعات مناسب برای نیروی مشاور در مدارس اقدام شود. همچنین بیمه تکمیلی فرهنگیان نیازمند تقویت است.
– اهمیت امر پرورشی بر کسی پوشیده نیست. امور تربیتی یعنی خلاقیت و اثرگذاری، پیشرفت برای جهانی بهتر و دنیایی امن تر. آموزش بدون پرورش دنیایی بدون رنگ انسانیت است. نهاد امور تربیتی در دستگاه عریض و طویل آموزش و پرورش در جایگاه واقعی اش نیست. نیروهای امور تربیتی فرسوده شده اند و بسیاری از همکاران در آستانه بازنشستگی اند. خوب است که برنامه های ویژه و خاص برای پرورش مربی تربیتی داشته باشیم. بهتر نیست که انرژی موجود مربیان و دانش آموزان را صرف اجرای برنامه های خلاقانه و اثرگذارتر کرد؟ باید فکری به حال سازوکار اجرای برخی طرح های فرهنگی کرد.
– روابط معلم و شاگرد در دوره ابتدایی بسیار مهم است و رفتار معلم تا حدود زیادی در شکل‌گیری شخصیت دانش آموزان تأثیر دارد. رشد جمعیت تحصیلی بدون رشد امکانات باعث عدم تعادل شده و از یک‌سو افت تحصیلی و خستگی برای دانش آموز و از سوی دیگر بی انگیزگی برای معلم را در پی دارد. هرچه قدر سرمایه گذاری روی دوره ابتدایی بیشتر باشد بروز بزه و آسیب های اجتماعی در آینده کمتر خواهد شد. تراکم کلاسی و نوع طراحی و ساخت اتوبوسی کلاس های درس، باعث کاهش خلاقیت معلم شده و معلم نمی‌تواند مانور آموزش تیمی و دست ورزی بدهد. همچنین تألیف کتاب های درسی دوره ابتدایی جزیره‌ای هستند و انسجام و به هم پیوستگی ندارند.
-رهبری روز گذشته مجدد بر اهمیت تربیت نیروی کار تأکید فرمودند. ضرورت این موضوع بر هیچ کس پوشیده نیست، اما هنرستان ها همچنان بدون تخصیص سرانه مناسب و نیروی ماهر کارآمد و بدون تجهیزات و امکانات کامل و به روز شده به فعالیت خود ادامه می‌دهند.
– توسعه آموزش های فنی و حرفه ای ضرورت دارد که لازمه آن، انجام آمایش های سرزمینی و توجه به اقتضائات بومی و منطقه‌ای است.
– بی ثبات ترین وزارتخانه در دولت آموزش و پرورش است و میانگین طول عمر وزارت زیر دو سال است. آقای صحرایی اگر توان ارتقای جایگاه آموزش و پرورش را در کابینه ندارید، قبول مسئولیت نکنید. حال و اوضاع آموزش و پرورش خوب نیست. مدارس سرانه مناسب دریافت نمی‌کنند، مدارس سرایدار ندارند، تراکم کلاسی بالای ۳۰ و ۴۰ نفر است و پیش بینی می‌شود امسال بیشتر بشود. ما ساختار مناسبی در آموزش و پرورش نداشته و اکنون هم نداریم. اجرای سندتحول بنیادین چه شد؟ بهانه های مختلفی مطرح شده، اما مگر می‌شود آموزش و پرورش را بدون سند اداره کرد؟
-با تنوع فراوان مدارس مواجهیم و آموزش و پرورش بنیان گذار تبعیض اجتماعی شده است. اگر توان ارزش گذاری درست همکاران را ندارید فقط به سنوات و مدرک تحصیلی بسنده کنید.
-سامانه های متعددی داریم، هربار یک سامانه را رونمایی می‌کنند که مدیران مدارس را کلافه کرده است. آیا پرداخت و تسویه مطالبات دیگر گفتن دارد که مرتب در رسانه ها از آن سخن می‌گویند؟.
انتهای پیام
