ابوالفضل ظهره وند در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران، اظهار داشت: موضع سه کشور باقی مانده در ۱+۴ درباره تحریم‌های تسلیحاتی ایران بیانگر ماهیت رویکردی آنها در قبال مسئله برجام است.
وی افزود: این اقدام آنها نشان می‌دهد مسئله برجام برای این نبود که به یک راه حل منصفانه با ایران برسند، بلکه برجام پروژه‌ای برای تکمیل بخش‌های دیگری بود که ایران را به انقیاد از برجام ۲و ۳و ۴ بکشد.
کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه اقدام غرب در تمدید تحریم‌های تسلیحاتی، ماهیت سه کشور را نشان می‌دهد، افزود: آنها در طول زمانی که ترامپ از برجام خارج شد و در واقع نقض آشکار برجام اتفاق افتاد، هیچ گامی نتوانستند بردارند.
ظهره وند تصریح کرد: این سه کشور اروپایی در واقع پادوهای آمریکا در شکل دهی به انقیاد ایران بودند؛ اینکه بتوانند حقوق اصلی ایران را نقض کنند.
وی عنوان کرد: مطابق معاهده ۲۲۳۱ قاعدتاً مسئله تحریم‌های تسلیحاتی باید منتفی باشد، اما آنها قصد این را ندارند که ایران به هیچ عنوان به انتفاع برسد.
کارشناس مسائل بین‌الملل با بیان اینکه این اقدام نشان می‌دهد که تیم مذاکره کننده قبلی ما چقدر ساده لوح بودند و چقدر به آنها اعتماد داشتند، اظهار کرد: اعتماد نا به جا در شکل یک همکاری برای آنها درآمده تا ایران را تحت کنترل و محدودیت داشته باشند.
ظهره وند ادامه داد: اقدام این سه کشور نشان می‌دهد که غرب تابع قوانین نیست و قواعد و مقررات بین المللی ساخته و پرداخته خودشان در خدمت منافع فردی آنان است.
وی گفت: هر آنچه بتواند منافع غربی‌ها را تأمین کند تبدیل به یک قانون شده و اگر نقض شود، آشکارا به زیر میز می‌زنند.
کارشناس مسائل بین الملل یادآور شد: موضع اخیر مکرون در قبال اعتراضاتی که در نیجر پیش آمده، نشان دهنده سرکوب اعتراضات و غارت منابع مردم نیجر است که هیچ مسئله به روشنی این موضوع نشان دهنده خباثت و استعماری بودن این کشورها نیست.
ظهره وند افزود: این کشورها روابط ظالمانه و نامتعادلی را در محیط بین‌الملل برقرار کرده‌اند که این موضوع باید افشا شود و به چالش کشیده شود.
به گزارش مهر، فرانسه، آلمان و بریتانیا اعلام کرده‌اند که تحریم‌های تسلیحاتی علیه ایران را پس از ۱۸ اکتبر – روزی که تحریم‌های تسلیحاتی طبق توافق هسته‌ای پایان می‌یابد- ادامه خواهند داد. این در پاسخ به عدم پایبندی مداوم و جدی ایران به تعهداتی است که در چارچوب توافق ارائه کرده است.
بر اساس بیانیه این کشورها، تهران در چندین نوبت از بازگشت به توافق خودداری کرد و دو بار بدون توجیه غیرنظامی معتبر، برنامه هسته‌ای خود را فراتر از محدودیت‌های موجود در آن گسترش داد.
