به گزارش خبرنگار مهر، شهریورماه به روزهای پایانی خود رسیده و تکواندو ایران بعد از حضور در هفت رویداد جهانی و آسیایی در یک ماه اخیر، آماده حضور در رویداد مهم بازی‌های آسیایی می‌شود. رویدادی که می‌تواند مسیر کسب سهمیه المپیک را برای تکواندوکاران کشورمان هموارتر از قبل کند. نکته مهم به فاصله ۱۰ روز بعد از این مسابقات، تکواندوکاران باید مسیر ۱۴۰۰ کیلومتری «هانگژو» به تائویان را طی کرده و در سومین مرحله از رقابتهای گرند پری شرکت کنند.
شهریورماه برای تکواندو ایران خوش یمن بود. ماهی که تیم‌های ملی این رشته المپیکی در هفت رویداد مهم قهرمانی جهان و آسیا شرکت کردند که حاصل آن کسب ۳۱ مدال طلا، ۲۸ مدال نقره و ۱۷ مدال برنز، شش عنوان قهرمانی و سه نایب قهرمانی به همراه حضور ۱۳ مربی، داور و تکواندوکار ایران در جمع بهترین‌ها بوده است. آماری که برای فدراسیون تکواندویی که جوان گرایی را سرلوجه کار خود قرار داده می‌تواند قابل توجه و دفاع باشد.
برنامه فشرده تکواندو با مسابقات نونهالان جهان در سارایوو آغاز شد. جایی که تیم نونهالان ایران در بخش دختران با شش نماینده در مبارزات پایانی و کسب سه طلا و سه نقره عنوان قهرمانی را از آن خود کرد. سرمربی این تیم یعنی نیلوفر صفریان هم عنوان بهترین مربی جهان را به خود اختصاص داد. در بخش پسران اما تیم ایران عنوانی بهتر از پنجم را کسب نکرد.
پس از آن تیم ملی در مسابقات گرند پری پاریس به میدان رفت. شاگردان مقانلو بعد از حضور موفقیت آمیز در رقابتهای رم، این بار در پاریس عملکرد بهتری به نمایش گذاشته و با دو طلا و یک نقره بهترین نتیجه را از زمان شروع مسابقات گرندپری در سال ۲۰۱۳ تا کنون برای خود ثبت کردند. در بخش دختران نیز مبینا نعمت زاده به نشان برنز دست پیدا کند تا تیم بانوان به کسب دومین سهمیه خود از سیستم رنکینگ برای حضور در بازی‌های المپیک امیدوار باشد.
موفقیت‌های تکواندو به همین دو تورنمنت ختم نشد، شیهاپ چانگ پهن شده در بیروت برای برگزاری مسابقات رده‌های سنی آسیا نیز برای تکواندو خوش یمن بود. تیم ۱۰ نفره نوجوانان با ۹ مدال رنگارنگ قهرمان آسیا شد و فاطمه صفرپور بهترین مربی آسیا شد. صفرپور توانایی بالای خود را در دو سال گذشته و مسابقات جهانی و آسیایی به نمایش گذاشته و جا دارد که مسئولان فدراسیون از توانایی‌های این مربی قزوینی بیشتر استفاده کنند. دختران نونهالان نیز با هدایت محبوبه محمد نژاد عنوان قهرمانی آسیا را کسب کردند در پاراتکواندو هم عملکرد کلی تیم در هر دو بخش دختران و پسران قابل توجه بود و در مجموع عنوان قهرمانی به دست آمد.
در این میان نباید از برخی ضعف‌ها به سادگی عبور کرد، این موضوع که ترکیب تیم‌های رده سنی پایه از جمله نونهالان و نوجوانان همه ساله تغییر می‌کند، نکته مهمی است، ولی از دست دادن سکوی نایب قهرمانی جهان توسط تیم پسران و کسب عنوان پنحمی آن هم با کسب سه مدال نمی‌تواند عملکرد قابل دفاعی برای این تیم باشد. در تیم نوجوانان اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا نیز چنین شرایطی را شاهد بودیم. البته تیمی که نفجم به بیروت برد شرایط فنی خوبی داشت و با چند اشتباه، دو سه مدال را از دست داد.
فاصله زیادی تا مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان باقی نمانده و فدراسیون تکواندو باید استراتژی خود را برای حضور در این مسابقات مشخص کند. انتخاب کادر فنی، برگزاری مسابقات انتخابی و شروع اردوهای آماده سازی می‌تواند خیلی در موفقیت این تیم مهم باشد. بخصوص آنکه برخی از همین تیم نوجوانان اعزامی به مسابقات قهرمانی آسیا توانایی موفقیت در رقابتهای جهانی را دارند و با حضور در مسابقات لیگ می‌توانند با شرایط فنی بهتر راهی آوردگاه جهانی شوند.
در پایان باید عنوان کنیم، فدراسیون تکواندو بعد از سال‌ها که عده‌ای خاص به کادر فنی تیم ملی راه پیدا می‌کردند، دو سالی است که در رده‌های پایه به مربیان سازنده بخصوص مربیان شهرستانی بها داده و راه ورود به کادر فنی تیم‌های ملی را برای آنها هموار کرده است. همان قدر که میدان دادن و ایستادن پای جوانان در تیم ملی بزرگسالان ریسک بزرگی بود که آهسته آهسته در حال به ثمر نشستن است، توجه به مربیان سازنده که در سالن‌های تکواندو برای رشد و ارتقا این رشته تلاش می‌کنند مهم و اثر بخش خواهد بود که به زودی به ثمر خواهد نشست. نگاه به آینده و فاصله گرفتن از نتیجه گیرایی از دیگر مواردی است که فدراسیون تکواندو به اجرا درآمد. در حقیقت فدراسیون تکواندو با وجود بی مهری‌ها، ثمره برنامه ریزی و البته صبوری و تلاش ۲۰ ماه اخیر خود را در دو سه هفته گذشته با موفقیت در هفت تورنمنت گرفت و انتظار می‌رود در دوره جدید وزارت ورزش با مدیریت کیومرث هاشمی و رفع برخی موانع، تکواندو با فراغ بال برای کسب موفقیت‌های بیشتر تلاش کند.
