خبرگزاری مهر– گروه استانها- آمنه سپهر: بحران کم آبی در استان پهناور فارس یکی از دغدغهها و مشکلات همیشگی مردم بوده است، اما این بار تشنگی مردمان ساکن در دشت حاصلخیز کربال در شمال فارس این سوال را در ذهن متبادر میکند که چگونه حقابه بَرآن سد درودزن در شمال استان فارس همچون بخشهای جنوبی فارس تشنه اند.
رنج بی آبی از شمال تا جنوب
رنج بی آبی در فارس حالا دامنگیر مناطق مختلف شده و پس از شهر بیرم در جنوب فارس که بیش از ۱۹ سال که است داغ تشنگی بر پیشانی آن نشسته، به مناطق شمالی نیز رسیده و صدای تشنگی مردمان بخش کربال شهرستان خرامه نیز به گوش رسانهها رسیده است.
با توجه به اینکه بخش کربال شهرستان خرامه یکی از حقاًبه بَران سد درودزن است اما حقابه آنان آنگونه که باید داده نمیشود و این چالش، رنگ و بوی سیاسی هم به خود گرفته است.
یکی از فعالین اجتماعی ساکن در بخش کربال شهرستان خرامه استان فارس در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به سفر پایان هفته رئیس جمهور و هیأت دولت عمده ترین چالشهای این بخش را کلاف سر در گم آب و تشنگی مردمان این بخش عنوان کرد.
صیاد غلامی که خود یک فرهنگی از بخش کربال در استان فارس است، رنج مضاعف مردم موطن خود را بی عدالتی در توزیع حقابه کربال میداند و اظهار میکند: عدم تحقق حقابه ها و مطالبه جهت برقراری آن، مردم این منطقه را به شدت رنج میدهد.
وی افزود: متولیان آب استان فارس حدود سه دهه است که حقابه های کشاورزی و محیط زیستی مردم بخش کربال شهرستان خرامه را به تدریج کاهش داده و حتی در برخی از سالها به صفر رسانده اند.
این شهروند اهل شهرستان خرامه، خواستار برقراری عدالت در توزیع آب شد و بیان کرد: لازم است با توجه به آنچه که مرقوم شده جهت برقراری دائم و پایدار حقابه ها اقدامات لازم مبذول شود.
برقراری حق آبه تنها راه استمرار حیات در بخش کربال
غلامی اظهار کرد: برقراری حقابه ها تنها راه استمرار حیات در دشت کربال خواهد بود و هیچ گزینه دیگری حتی صنعتی سازی که برخی سیاسیون سعی در تجویز آن به عنوان نسخه نجات بخش کربال دارند نیز نخواهد توانست موجبات دوام و قوام اجتماعی ساکنان این دشت را فراهم کند.
وی تاکید کرد: وضعیت تصاحب حقابه های کشاورزان به گونهای شده که حقابه دار بودنِ دشت کربال را دچار تشکیک و حتی نفی کرده اند اما همانگونه که بیان شد عواملی مانند وجود رودخانه کر و بندهای شش گانه و تاریخی احداثی در طول رودخانه کر نشانه وجود حقابه آن هم جهت کشاورزی بوده است و از آن گذشته وجود دریاچههای طشک و بختگان به وضوح بیان کننده مسیر حرکت آب و حقابه دار بودن دشت کربال را دارد.