به گزارش خبرگزاری مهر، کامران باقری‌لنکرانی در سمینار «سلامت برای همه در گرو نظام سلامت» با اشاره به تدوین سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران تا سال ۱۴۰۴ اظهار داشت: در آبان‌ماه ۱۳۸۲ سند مهم چشم‌انداز جمهوری اسلامی توسط رهبر معظم انقلاب ابلاغ شد و در این سمینار روند تحقق این سند طی ۲۰ سال گذشته تاکنون مورد بررسی قرار گرفت.
وی با اشاره به اینکه به نظر می‌رسد در زمینه اجرای سند چشم‌انداز کشور نیاز به بازخوانی جدی داریم چراکه فراز و نشیب‌های زیادی داشتیم و برای نیل به این نقشه راه و هدف متعالی باید آسیب‌شناسی شکل گیرد، افزود: باید تعهد بیشتر به تحقق سند چشم‌انداز کشور داشته باشیم و همه ابزارها را مورد استفاده قرار دهیم.
باقری‌لنکرانی با اشاره به اینکه هدف کلی سند چشم‌انداز را نباید گم کنیم، گفت: مهم‌ترین سرمایه، مشارکت مردمی است بنابراین نباید مورد غفلت قرار بگیرد. اجرای سند چشم‌انداز لازمه وجود تعهد اجرایی و قضائی است.
وی تصریح کرد: در این سمینار به تفکر سیستمی، توجه به نگاه نیازهای اساسی جامعه در طرح ملی، آسیب‌شناسی برنامه‌های توسعه و دسترسی به سندهای چشم‌انداز پرداخته شد و سعی کردیم که حاصل این سمینار تهیه سند راهگشای مشکلات کشور باشد.
رئیس مرکز تحقیقات سیاست‌گذاری سلامت، سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی را منظومه‌ای دانست که تن‌ها شامل سلامت نمی‌شود و به نگاه جامعه ایرانی می‌پردازد که بخشی از آن، سلامت است.
رئیس مرکز تحقیقات سیاست‌گذاری سلامت با اشاره به اینکه کاستی در توجه به سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی وجود داشته است، افزود: در تدوین و اجرای سه برنامه توسعه بعد از ابلاغ سند چشم‌انداز ارتباط کاملی بین برنامه‌ها و سند نمی‌بینیم و از ظرفیت سند چشم‌انداز استفاده نشده است.
وی با تاکید بر اینکه در اغلب پایش‌های عملکردی سلامت به ساختار و ساختمان توجه شده و کمتر نگاه‌ها به برون داد نهایی معطوف شده بود از این رو با بررسی‌ها متوجه زاویه برخی از آمارها با واقعیت می‌شویم، گفت: در سیاست‌ورزی سلامت نیاز به تغییر نگرش داریم چراکه با تغییر شیوه همکاری با دستگاه‌ها و وزارت‌خانه‌ها در نظام سلامت می‌توانیم خدمات مؤثری به جامعه ارائه دهیم.
