به گزارش خبرنگار مهر، پیدا کردن یک کار مناسب با درآمد خوب برای همه افراد چالش برانگیز است اما برای افراد با معلولیت این چالش بزرگ‌تر است.
مهر ماه سال ۱۴۰۰ بود که انجمن خانواده ناشنوایان ایران اعلام کرد از حدود یک و نیم میلیون فرد ناشنوا یا کم‌شنوا که در کشورمان زندگی می‌کنند؛ ۸۵ درصد از آن‌ها بیکار هستند و تنها برای ۱۵ درصد از آنان یعنی ۲۲۵ هزار نفر در سازمان بهزیستی پرونده مددجویی یا کاریابی ثبت شده است.
با این وجود در دو سال گذشته سازمان بهزیستی اقداماتی را برای اشتغال معلولان از جمله ناشنوایان داشته است.
بر اساس اعلام سازمان بهزیستی در سال ۱۴۰۱ برای اشتغال ۷۰۴۰ نفر از ناشنوایان اعتبارات لازم در نظر گرفته شده و این افراد به مشاغل مورد نظر خود دست پیدا کردند.
تسهیل‌گری اشتغال این افراد و ۱۴۶۵ نفر از گروه هدف مذکور در ۵ ماهه اول سال ۱۴۰۲ از طرق مختلف از جمله پرداخت تسهیلات اشتغال‌زایی، پرداخت مشوق‌های حمایتی، مشاغل خانگی، تعاونی‌ها، گروه‌های همیار و… محقق شده است.
سازمان بهزیستی برای رصد بهتر وضعیت اشتغال معلولان ناشنوا، شبکه ملی ناشنوایان را هم متشکل از مجموعه تشکل‌های مردم نهاد فعال در حوزه ناشنوایان راه اندازی کرده است. این شبکه ملی به نوعی با ارتباط با مراکز بهزیستی در سراسر کشور و نزدیکی با خانواده‌های دارای عضو معلول توانسته است در سال گذشته وضعیت اشتغال ناشنوایان را بهبود بخشد.
پرونده اشتغال ناشنوایان البته هنوز در آغاز مسیر است و راهی بسیار طولانی برای اشتغال ناشنوایان هنوز مانده است. از سوی دیگر دستاوردها در زمینه معیشت بهتر ناشنوایان تنها محدود به رشد وضع کسب و کار آنان نیست.
در دو سال گذشته فعالیت واحدهای غربالگری شنوایی به صورت ثابت و سیار رشد پیدا کرده و با کمک سازمان آموزش و پرورش استثنایی به ۷۰۰ واحد رسیده است.
از نتایج رشد مراکز می‌توان به استفاده از ظرفیت‌های بخش غیر دولتی در مراحل غربال، تشخیص و مداخله اشاره کرد. حالا دیگر خانواده‌ها برای غربالگری ساده نیازمند مراجعه به مراکز محدود دولتی نیستند و دسترسی به خدمات غربالگری و مداخله بهتر و راحت‌تر شده است. حتی رشد مراکز غیردولتی به افزایش این گونه خدمات در مناطق کمتر برخوردار هم رسیده است.
علاوه بر رشد مراکز غربالگری در مناطق محروم، سازمان بهزیستی در این مناطق و مناطق کمتر توسعه یافته خدمات غربالگری را رایگان انجام می‌دهد. با توسعه این مراکز نیاز به نیروی انسانی ماهر در مراکز غربالگری هم ضروری است. به همین جهت سازمان بهزیستی با برگزاری بیش از ۴۰ کارگاه آموزشی در دو سال گذشته برای کارشناسان و مددکاران اقداماتی انجام داده است.
از سوی دیگر با رشد مراکز غربالگری در دو سال اخیر، سن تشخیص ناشنوایی از ۳ سال به حدود ۱ تا ۵.۱ سال رسیده است. این پیشگیری مناسب موجب می‌شود تا اختلال شنوایی کودک در سنین قبل از سخن گفتن شناسایی و درمان شود تا مشکلی برای سخن گفتن وی هم پیش نیاید.
شناسایی بیش از ۴۰۰۰۰ هزار نفر دارای اختلالات شنوایی از سال ۱۳۸۴ الی ۱۴۰۱ و پوشش غربالگری بیش از ۹۲ درصد موالید زنده کشور در سال ۱۴۰۱ از دیگر دستاوردهای سازمان بهزیستی برای جامعه ناشنوایان کشور است.
