به گزارش ایسنا، تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان با تساوی برابر آلومینیوم اراک در هفته بیست و نهم لیگ برتر، به دسته یک سقوط کرد و استان خوزستان یکی از نماینده‌هایش در لیگ برتر را از دست داد.
باشگاه نفت در شهر مسجدسلیمان قدمتی ۵۹ ساله دارد. این تیم که در فصل ۹۳-۹۲ برای اولین بار توانست به لیگ برتر صعود کند در آن فصل بازیکنانی مانند وحیدی امیری را در اختیار داشت. نفت در اولین دوره حضورش در لیگ برتر تنها یک فصل در بالاترین لیگ فوتبال ایران دوام آورد و خیلی زود مجددا راهی لیگ یک شد.
بیشتر بخوانید
نفتی‌ها اما مجددا عزم خود را برای بازگشت به لیگ برتر جزم کردند و پس از چهار سال با هدایت محمود فکری در ورزشگاه خانگی خود جشن صعود به لیگ برتر را گرفتند؛ تیمی که با صعود به لیگ برتر خیلی از کم و کاستی‌های شهر مسجدسلیمان را جبران کرد، در این سال‌ها با حضور در لیگ برتر به گفته خیلی از مسئولان شهری، باعث کاهش آسیب‌های اجتماعی در بین جوانان شد ولی اکنون با سقوطش می‌تواند پایان دلخوشی مردم مسجدسلیمان باشد.
نفت، لیگ بیست و دوم را با اهداف و امیدهای بسیار آغاز کرد. اگرچه در ابتدا با توجه به مشکلات مالی و خوب بسته نشدن تیم، چندان امیدی به نتیجه گیری‌اش نبود اما تیم رضا مهاجری در پنج، شش هفته ابتدایی لیگ، بازی‌های خوبی مقابل تیم‌های مدعی چون استقلال و پرسپولیس به نمایش گذاشت؛ عملکردی که شاید کمتر کسی در ادامه لیگ روزهای تاریک را برای آن متصور می‌شد.
پس از شش هفته از آغاز لیگ، ورق برگشت و نفت دچار تزلزل شد؛ از نمایش های ضعیف گرفته تا اعتصاب، بی‌پولی و تغییر در راس کادر فنی و حتی مدیریتی باشگاه. نفت مسجدسلیمان، نیم فصل اول را با کسب تنها ۹ امتیاز و حضور در قعر جدول به پایان رساند؛ وضعیتی که اگر در ادامه از سوی متولیان باشگاه، شهر و استان به درستی مدیریت می‌شد شاید نفت در نیم فصل دوم با عملکرد و کسب نتایج بهتر، سرنوشتی جز سقوط را پیش روی خود می‌دید.
نفت در لیگ بیست و دوم آنقدر که برای ایجاد تغییر سرمربی از مهاجری و عنایتی تا آمد و رفت‌های اشکش وقت را هدر داد، هرگز نتوانست تصمیم درستی برای ادامه فعالیت خود در لیگ بگیرد و در این بین، نبود تصمیم گیران و تصمیم سازان، ضربه نهایی را به تنها دلخوشی مردم این شهر زد.
شاید ریشه تمام تیره‌روزی‌های تیم نفت مسجدسلیمان را باید در یک قانون دردسرساز جست و جو کرد؛ مجلس در سال ۸۶ دستگاه‌های دولتی را از تیم‌داری در بخش حرفه‌ای فوتبال منع کرد. در همان سال‌ها اجرای سریع این قانون توسط وزارت نفت باعث شد که تیم‌های نفتی خوزستان در بحرانی‌ترین وضعیت ممکن قرار بگیرند تا جایی که شاهد عملکرد آسانسوری آنها طی این سال‌ها بوده‌ایم.
به نظر می‌رسد حتی اگر بهترین مربیان اروپایی و بازیکنان مطرح دنیا هم در نفت مسجدسلیمان شاغل شوند، تا زمانی که این قانون و بحث چگونگی حمایت مالی از تیم‌های نفتی در مسیر درستی قرار نگیرد، آش همان آش و کاسه همان کاسه است.
انتهای پیام
