هشتاد و چهارمین اجلاس کشوری مدیران پرستاری، امسال میهمان ویژهای داشت. پرستاران و در راس آنها دانشگاه علوم پزشکی شیراز، از شهردار شیراز خواسته بودند با حضورش در این اجلاس، هم درد و دلهای آنان را بشنود و هم، آنطور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی در سخنان ابتداییاش گفت، غنای بیشتری به اجلاس ببخشد. به […]
هشتاد و چهارمین اجلاس کشوری مدیران پرستاری، امسال میهمان ویژهای داشت. پرستاران و در راس آنها دانشگاه علوم پزشکی شیراز، از شهردار شیراز خواسته بودند با حضورش در این اجلاس، هم درد و دلهای آنان را بشنود و هم، آنطور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی در سخنان ابتداییاش گفت، غنای بیشتری به اجلاس ببخشد.
به گزارش پیام خبر، هشتاد و چهارمین اجلاس کشوری مدیران پرستاری، امسال میهمان ویژهای داشت. پرستاران و در راس آنها دانشگاه علوم پزشکی شیراز، از شهردار شیراز خواسته بودند با حضورش در این اجلاس، هم درد و دلهای آنان را بشنود و هم، آنطور که رئیس دانشگاه علوم پزشکی در سخنان ابتداییاش گفت، غنای بیشتری به اجلاس ببخشد.
هرچند به نظر میرسید دعوت از کلیددار شهر برای حضور در جمع کادر درمان، با ماهیت اجلاس قدری نامتناظر است، اما در واقع این دعوت از سوی دانشگاه، هم هوشمندانه و آگاهانه صورت گرفته بود و هم بر اهدافی عامالمنفعه تاکید داشت.
شهرداری؛ عضوی فعال در چرخه سلامت
بر خلاف تصور عموم، شهرداریها فقط عهدهدار وظایف مرسوم و معمول خود نیستند، بلکه عهدهدار دهها مسئولیت در حوزه سلامت عمومی هستند که تعلل در هر یک بار فاجعهبار معناداری به شهر تحمیل میکند.
شهرداریها افزون بر جمعآوری و دفن زبالهها، حفظ محیط زیست، مدیریت آلایندههای خودرویی و توسعه و صیانت از فضای سبز که نقش تنفسگاههای حیاتی شهر را دارا هستند، اجرای دستورالعملهای بهداشت محیط عمومی و دهها مورد دیگر را نیز بر عهده دارند. در حقیقت باید شهرداریها را هم عضوی اثرگذار در جرگه کادر سلامت دانست.
اینها جملات آغازین شهردار شیراز بود که تشویقهای پرتکرار حاضرین اجلاس، بهویژه آنجا که به گزارش اقدامات صورتگرفته شهرداری در یکهزار روز اخیر در حوزه سلامت عمومی پرداخته شد، را به همراه داشت و موجب شد شهردار بارها سخنان خود را متوقف کند و به ابراز احساسات پرستاران کشور پاسخ دهد.
اما تشویقها زمانی به اوج رسید که شهردار شیراز از حقیقتی پرده برداشت؛ بلعیده شدن روزانه یکصد مترمکعب شیرابه زباله، روزانه به زمینی بود که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم، عامل بسیاری از بیماریهای آشکار و پنهان مردم شده است.
چیزی معادل ۱۰ کانتینر دههزارلیتری شیرابه زباله وارد زمین میشود. این، معنای بسیار دقیقی از فاجعه زیستمحیطی دارد که سلامت مردم را با مخاطرات متعددی روبهرو کرده است.
راهکار شیراز؛ فناوری پلاسمای سرد
شیراز اولین و تنها کلانشهر کشور است که برای جلوگیری از این فاجعه عمومی چارهاندیشی کرده و از طریق تفاهمنامهای اجرایی با سازمان انرژی اتمی کشور، توانسته فناوری پیشرفته پلاسمای سرد را در جهت حفظ سلامت عمومی به خدمت بگیرد.
شیرابههای شوربخت زباله تصفیه و به آب پاک و عاری از سموم پسماندی تبدیل میشوند تا برای مصارف فضای سبز بهرهبرداری شود.
از این رو باید شهرداری را در چرخه سلامت مردم دخیل دانست و دعوت از شهردار این شهر را اقدامی هوشمندانه توصیف کرد.
توجه کشورهای توسعهیافته به سلامت عمومی
شهردار اشارهای هم به دیدار خود با شهردار شهر خواهرخوانده «نانجینگ» چین داشت و تاکید کرد که موضوع سلامتی عمومی تا چه اندازه برای کشورهای توسعهیافته، که از قِبَل صنعت نان میخورند، اهمیت دارد.
شهری با جمعیت پنج برابری و بودجهای پنجاه برابری نسبت به شیراز، بیشترین میزان بودجه شهری را سالانه برای بهداشت عمومی در نظر گرفته است.
پرستاران؛ ستونِ قطب پزشکی خاورمیانه
در این اجلاس سراسری که معاون وزیر بهداشت، رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز و مقامات استانی نیز حضور داشتند، شهردار شیراز، تصور جهان عاری از پرستاران را غیرممکن دانست.
وی در قیاسی برابر، دنیای بیپرستار را به زندگی بدون هوا توصیف کرد و افزود: «ما بهدرستی مدعی هستیم که شیراز قطب پزشکی خاورمیانه است، اما آیا قطب پزشکی بدون پرستاران، معنا پیدا میکند؟»
پیشنهاد شهردار شیراز به پرستاران
شهردار از زبان پرستاران لب به گلایه گشود؛ کاستیها، قدرنادیدگیها و مظلومیت پرستاران را بیان کرد و به شرایط سختی که پرستاران را در برخی تنگناهای معیشتی قرار میدهد، اشاره کرد.
شهردار پیشنهاد کرد: بهرغم این مشکلات، قدر خودتان را بدانید. از صبوری و عشقی که به جامعه و مردم دارید، خسته نشوید و به خدا توکل کنید.
شهردار در پایان، غزلی از حافظ خواند و از پرستاران خواست همواره به کار خود مؤمن بمانند:
چو قسمتِ ازلی بیحضورِ ما کردند گر اندکی نه به وِفقِ رضاست خرده مگیر بر آن سَرَم که نَنوشَم مِی و گُنَه نکنم اگر موافقِ تدبیرِ من شَوَد تقدیر