انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ نقطه عطفی در تاریخ معاصر کشور بود که نهتنها ساختار سیاسی را دگرگون کرد، بلکه مسیر توسعه علمی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی را نیز تغییر داد. این انقلاب با شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی، زمینهساز تحولات گستردهای شد که امروز در قالب “روایت پیشرفت” قابل تحلیل است. به […]
انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ نقطه عطفی در تاریخ معاصر کشور بود که نهتنها ساختار سیاسی را دگرگون کرد، بلکه مسیر توسعه علمی، نظامی، فرهنگی و اقتصادی را نیز تغییر داد. این انقلاب با شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی، زمینهساز تحولات گستردهای شد که امروز در قالب “روایت پیشرفت” قابل تحلیل است.
به گزارش پیام خبر از اراک، روایت پیشرفت جمهوری اسلامی ایران، داستانی از ایستادگی، خودباوری و تلاش مستمر برای دستیابی به استقلال واقعی است. قدرت نظامی امروز ایران، نماد اقتدار ملی و نتیجه مستقیم دستاوردهای انقلاب اسلامی است که با تکیه بر دانش بومی و اراده مردمی حاصل شدهاند.
گفتوگو با نسلهای گذشته، دریچهای به دنیایی متفاوت باز میکند؛ دنیایی که در آن خبری از اینترنت، تلفن همراه، جادههای گسترده، بیمارستانهای مجهز یا حتی برقرسانی کامل به روستاها نبود. بسیاری از امکاناتی که امروز بدیهی به نظر میرسند، در آن دوران یا وجود نداشتند یا بسیار محدود بودند.
قطعا اگر روزی پای صحبت های پدربزرگ و مادربزرگ هایمان بنشینیم و از آنان راجع به گذشته و به اصلاح زمان شاه بپرسیم نمی توانیم خودمان را در آن دوران تصور کنیم زندگی در اوج نابرابری و بی عدالتی و فاصله طبقاتی.
قبل از انقلاب، بسیاری از مناطق محروم از خدمات اولیه مانند آب، برق، گاز و جاده بودند. امروز حتی روستاهای دورافتاده نیز از این امکانات بهرهمندند، نرخ بیسوادی در دوران پهلوی بسیار بالا بود. پس از انقلاب، با اجرای طرحهای گسترده سوادآموزی، سطح آموزش عمومی بهطور چشمگیری ارتقا یافت.
ایران پس از انقلاب در حوزههایی مانند نانو، هوافضا، پزشکی و فناوری اطلاعات به جایگاههای جهانی دست یافته است؛ چیزی که در دوران شاه حتی تصورش هم دشوار بود.دسترسی به درمان و دارو در مناطق محروم بسیار محدود بود. امروزه با گسترش شبکه بهداشت و درمان، خدمات پزشکی در سراسر کشور ارائه میشود.
این مقایسهها نشان میدهند که روایت پیشرفت، تنها یک شعار نیست؛ بلکه واقعیتی است که در زندگی روزمره مردم قابل لمس است.