از روستای کردیجان تا پزشکی اراک؛ روایت تلاش ساناز واحدیان

به گزارش پیام خبر از اراک، ساناز واحدیان هستم متولد ۱۶دی ماه سال ۱۳۸۵ در تفرش و از کودکی تا کنون در روستای کردیجان از توابع شهرستان آشتیان زندگی کرده است و برای تحصیل در دبیرستان رشته تجربی را انتخاب و در دبیرستان شهید محبوبه دانش شهرستان آشتیان تحصیل کرد.

در ادامه گفت گوی با ایشان را می خوانید: برای کنکور روزی چند ساعت مطالعه می‌کردید با چه شرایطی توضیح بدهید؟ من برای کنکور از اواسط سال دهم شروع کردم به خوندن، روزایی که مدرسه میرفتم ساعت پنج صبح بیدار می شدم که قبل مدرسه هم کمی مطالعه داشته باشم، برای ما بچه هایی که تو روستا زندگی میکردیم رفت و آمد به مدرسه سخت بود چون تو روستای خودمون دبیرستان نبود مجبور بودیم که آشتیان بریم دبیرستان و سرویس هم نداشتیم، به این دلیل من مجبور بودم که صبح زودتر از خونه بیرون بیایم و بعد از مدرسه هم دیرتر از بقیه به خونه میرسیدم و این مقداری از زمانی را که میتونستم بیشتر مطالعه کنم از بین میبرد
بعد از مدرسه هم از ساعت ۱۶ تا ۲۳ معمولا مطالعه داشتم و تو روزهای تعطیل هم میانگین ۹ساعت درس میخوندام. برای مطالعه من اتاق مجزا نداشتم و من و خواهرم با هم در یک اتاق درس می‌خواندیم.

چه رتبه ای را در کنکور کسب کرده آید و در چه رشته قبول شدید؟ رتبه من در کنکور ۵۰۰۰ بود و در دانشگاه علوم پزشکی اراک رشته پزشکی عمومی قبول شدم. برای کنکور من شرایط رفتن به آزمون و کلاسای حضوری را نداشتم و از آزمون و کلاسهای آنلاین استفاده میکردم، البته من فقط سال دوازدهم آزمون ثبت نام کردم و سال یازدهم و دوازدهم مشاوره آنلاین استفاده میکردم، به نظرم برای موفقیت تو کنکور لازم هست که دانش آموز از آزمونها استفاده کند.

نقطه قوت شما در کنکور چه درسی بود مثلاً استعداد و علاقه شما باعث شد چه درس های رو در کنکور بهتر تست بزنید؟ من سعی میکردم که در هر درس بهترین عملکرد رو داشته باشم ولی نقطه قوت من درس زیست شناسی بود و تو کنکور هم بالاترین درصدم برای درس زیست بود و این درس بالاترین تاثیر رو در کنکور تجربی دارد.

آیا در ایام کنکور نا امید می‌شدید توضیح بدهید؟ بله قطعا وقتی تو هر مسیری قدم بگذاری نا امیدی هم هست، من هم ناامید میشدم گاهی بخاطر اینکه هم باید برنامه مدرسه رو پیش میبردم و هم خودم مطالعه میکردم برای کنکور و برنامه ام خیلی فشرده بود و باید هم برای درسهای تخصصی و هم عمومی مطالعه میکردم چون درس های عمومی با اینکه تو کنکور نیست ولی تاثیر خودش رو تو امتحان های نهایی داره و یا گاهی عملکرد بد تو آزمون داشتم و یا برنامه ام آنطور که خودم میخواستم پیش نمیرفت.

چیزی که به شما برای تلاش انگیزه می داد چه بود؟ چیزی که به من انگیزه میداد این بود که من میخواستم انسان مفیدی برای جامعه باشم و آینده خوبی هم برای خودم بسازم همینطور به زحمتی که پدر و مادرم برای من میکشیدن فکر میکردم و به خودم میگفتم که نباید این زحمات رو بدون جواب بذارم و همه اینا به من انگیزه میداد که ادامه بدم.

در ایام کنکور فعالیت های غیر درسی مانند کار فرهنگی ، کلاس های ورزشی و … هم انجام می‌دادید؟ صادقانه بگویم من تمام زمانم را برای مطالعه میگذاشتم و درس خواندن اولویت من بود و متاسفانه من تو دوران مدرسه خیلی در فعالیت‌های فرهنگی و مسابقات شرکت نمیکردم.

با شنیدن خبر قبولی شما در رشته پزشکی واکنش پدر و مادر و خانواده‌تان چه بود؟ زمانی که نتایج قبولی اعلام شد پدر مادرم خیلی خوشحال شدن و احساس افتخار میکردن، من هم خیلی خوشحال شدم که همه سختی هایی که تحمل کردم و تلاشم نتیجه داد و جواب زحمات پدر و مادرم رو هم دادم، من فکر نمیکردم که این رشته رو قبول شوم و توقعم بالا نبود از خودم ولی به لطف خدا توانستم این نتیجه رو به دست بیارم.

توصیه شما به همسالانتان که در آستانه کنکور هستند چیست؟ تمام تلاش خودشون رو بکنن و صد خودشون رو بگذارن، قبول شدن تو کنکور شرایط خاصی نمیخواد و نباید احساس ناکافی بودن بکنن و صبر کنن که شرایط طبق خواسته خودشون باشه تا شروع کنند.

باید تلاش کنن تا هم آینده خوبی برای خودشون رقم بزنن و هم برای جامعه مفید باشند و این هم بدانند آنها هیچ چیزی از کسایی که کنکور قبول میشوند کم ندارند و فقط تلاش خودشان است که آینده اشان را میسازه، مهم تر از همه این است که نیاز نیست حتما هدف خاصی برای خودشون داشته باشن و ممکنه ندونن که دقیقا برای اینده چی میخواهند ولی اگر شروع کنند در نهایت در مسیری قدم میگذارند که خدا برایشان در نظر گرفته و نتیجه ای میگیرند که حتی خودشان هم تصور نمی‌کنند.

نقش خانواده شما در موفقیت شما چه بود؟خانواده نقش مهمی تو موفقیت دانش آموزان دارن، خانواده من سعی میکردند که محیطی آرم رو فراهم کنند تا من بهتر مطالعه داشته باشم و هنگام ناامیدی به من انگیزه میدادند و تلاش میکردند که همه نیاز های من را به عنوان دانش آموز کنکوری فراهم کنند.

چه سخنی با پدر و مادر خودتان دارید؟ از پدر مادرم خیلی ممنونم که در مسیری که داشتم به من خیلی کمک کردن و من رو درک میکردند و امیدوارم که در اینده بتوانم باعث سربلندی و افتخار اونها باشم.

در حال حاضر چه برنامه‌ای دارید؟ برنامه من اینه که در همین رشته پزشکی تحصیل کنم و در اینده بتونم در یک رشته تخصصی خوب ادامه تحصیل بدهم.

در مسیر قبولی کنکور با چه مشکلاتی روبرو بودید؟ مشکل اصلی من این بود که ما تو روستامون دبیرستان نداشتیم و باید هر روز به اشتیان میرفتیم برای تحصیل در نتیجه رفت و امد خیلی سخت بود برامون و سرویس هم نداشتیم و همینطور کیفیت تدریس در مدارس دولتی بقدری نیست که مناسب یک دانش آموز کنکوری باشه و این کار دانش اموز رو خیلی سخت تر میکند.

قبولی در این رشته نیازمند چیست؟ قبولی در این رشته نیازمند پشتکار و صبر زیاد است و باید تحمل زیادی دربرابر سختی های درس خواندن داشت، همینطور دانش آموز باید به خودش باور داشته باشه و خودش رو دست کم نگیره، به نظر من همه دانش آموزان توانایی و لیاقت اینو دارن که بهترینا رو بدست بیارند.

ساناز واحدیان در شهرستان آشتیان الگو شدند چون ایشان ساکن یه روستای دور افتاده بودند بدون امکانات آموزشی که هر روز چند کیلومتر تو جاده رفت آمد داشتند تا فقط به مدرسه بروند و در شرایط آموزشی صفر توانست رشته پزشکی قبول شود.

کد خبر ۲۶۱۳۱۱