به نقل از ارث، تحقیق جدید دانشگاه کلرادو بولدر ایالات‌متحده، آینده کشاورزی جهان را با ردیابی تعداد مزارع از دهه ۱۹۶۰ به صورت سالانه و پیش‌بینی وضعیت آنها تا پایان قرن ۲۱ را مورد بررسی قرار داده است.
نتایج بررسی نشان داد که تعداد مزارع در سطح جهان به نصف کاهش خواهد یافت. این وضعیت احتمالا در جوامع روستایی و مزارع آسیا و آفریقا رخ خواهد داد و سیستم‌های غذایی جهانی را به‌طور قابل‌توجهی تهدید خواهد کرد.
ضیا محرابی، نویسنده این مطالعه اظهار کرد که اندازه و تعداد مزارع موجود با پیامدهای زیست محیطی و اجتماعی کلیدی مرتبط است.
نتایج بررسی نشان داد که احتمالا تعداد مزارع از ۶۱۶ میلیون در سال ۲۰۲۰ به ۲۷۲ میلیون در سال ۲۱۰۰ کاهش خواهد یافت. یکی از دلایل اصلی این کاهش عظیم چنین بیان شده است که با رشد اقتصادها، افراد بیشتری به مناطق شهری مهاجرت می‌کنند و نیروی کار کمتری وجود خواهد داشت.
محرابی افزود که مزارع بزرگتر معمولا تنوع زیستی کمتری دارند و تک‌کشت‌های بیشتری دارند و مزارع کوچکتر معمولا تنوع زیستی و تنوع محصول بیشتری دارند که باعث می‌شود در برابر شیوع آفات و شوک‌های اقلیمی مقاوم‌تر شوند.
علاوه بر این، عرضه موادغذایی نیز ممکن است در معرض خطر باشد زیرا اگرچه کوچکترین مزارع جهان تنها ۲۵ درصد از زمین‌های کشاورزی جهان را تشکیل می‌دهند اما آنها یک سوم غذای جهان را برداشت می‌کنند. سرانجام، با کاهش تعداد کشاورزان، این دانش بومی که قدمت آن به قرن‌ها پیش می‌رسد، به‌طور فزاینده‌ای با فناوری‌ها و مکانیزاسیون جدید جایگزین می‌شود.
محرابی گفت: در حال حاضر حدود ۶۰۰ میلیون مزرعه داریم که به دنیا غذا می‌دهند و ۸میلیارد نفر را روی دوش خود حمل می‌کنند و تا پایان قرن، احتمالا نیمی از کشاورزانی را خواهیم داشت که افراد بیشتری را غذا می‌دهند و باید به این فکر کنیم که چگونه می‌توانیم سیستم‌های آموزشی و حمایتی برای حمایت از این کشاورزان داشته باشیم.
افزایش آگاهی از روندهای کشاورزی فعلی و آینده باید به سیاست‌هایی منجر شود که حفاظت از تنوع زیستی، افزایش انعطاف‌پذیری آب‌وهوا، حفظ دانش بومی و بهبود اقتصاد روستایی را تضمین کند.
این مطالعه در مجله Nature Sustainability منتشر شده است.
انتهای پیام
