خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب_ الناز رحمت نژاد: شهر قصرشیرین، نخستین شهری بود که به اشغال دشمن بعثی در آمد. وجود بلندی‌های مختلف در شهر قصرشیرین و مناطق اطراف آن، مهم بودن این شهر را بیش از پیش اثبات می‌کرد و دشمن بعثی با در اختیار داشتن این بلندی‌ها و رصد تحرکات رزمندگان اسلام، شرایط را برای نیروهای خودی سخت و دشوار کرده بود، اما رزمندگان در عملیات‌های مختلف چندین بار برای بازپس‌گیری این شهر اقدام کردند و شرایط طوری بود که درگیری بین رزمندگان با دشمن بعثی در این منطقه تا روزهای پایانی جنگ ادامه داشت.
در حملات ناجوانمردانه رژیم بعث عراق شهرستان مرزی قصرشیرین به طور کامل تخریب شد. دشمن بعثی علاوه بر جنایت‌های مختلف که با هیچ قانون بین‌المللی سازگار نبود، تمام ساختمان‌های اداری و مسکونی را ویران کرد و تنها مسجد مهدیه باقی ماند که آن هم به عنوان مقر نیروهای بعثی مورد استفاده قرار می‌گرفت.
قصرشیرین در ۲ مرحله آزادی سازی شد که یک مرحله آن در روز بیستم فروردین سال ۱۳۶۰ رزمندگان اسلام در یک عملیات منظم و با خلق رشادت‌های بسیار این شهر مرزی را پس از حدود هفت ماه اسارت آزاد کرده و به آغوش وطن باز گرداندند و مرحله دوم نیز در ۱۵ مرداد سال ۱۳۶۱ بود.
همزمان با سالروز آزادسازی قصر شیرین در مرحله دوم در عملیات ثارالله فرصتی دست داد تا به مرور و بازخوانی این عملیات بپردازیم که مشروح آن در ادامه این گزارش می‌آید؛
پانزدهم مرداد سال ۱۳۶۱ ساعت چهار و نیم صبحگاهی، در حوالی پاسگاه پیروزخان و قلعه سفید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با همکاری ارتش جمهوری اسلامی، عملیات ثارالله را با رمز ثارالله و با هدف بازپس‌گیری شهر قصرشیرین و عقب راندن نیروهای صدام از بلندی‌های اطراف قصرشیرین، در دست گرفتن جاده سرپل ذهاب، پی بردن به آرایش نظامی دشمن برای اجرای عملیات‌های دیگر و تهدید جاده تدارکاتی دشمن در محور پرویزخان به تنگه بشیرخان اجرا کردند.
در این عملیات، ۲ گردان از تیپ‌های «حمزه» و «المهدی» سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با پشتیبانی یک گردان تانک از تیپ ۲ زرهی سرپل ذهاب حاضر بودند.
آزادسازی ارتفاعات مهم مشرف بر منطقه قصرشیرین، تأمین کامل جاده قصر شیرین به سرپل ذهاب و تهدید جاده تدارکاتی دشمن در محور پیروزخان به تنگه بشیرخان در خاک عراق از اهداف عمده عملیات غرورآفرین ثارالله توسط رزمندگان اسلام بود.
رزمندگان اسلام در این عملیات به تمام اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافتند و از همه مهم‌تر اینکه تلفات جمهوری اسلامی ایران در این عملیات بسیار ناچیز بود و مرحله به مرحله عملیات با برنامه‌ریزی به مرحله اجرا رسید.
بعد از عملیات ثارالله، جاده قصرشیرین – سرپل ذهاب به طور کامل زیر رصد نیروهای خودی بود و تمام تحرکات دشمن بعثی به منظور حمله‌های احتمالی مجدد مورد بررسی قرار می‌گرفت و قبل از اینکه اقدامی صورت بدهند، خنثی می‌شد.
آزادسازی تأسیسات مهم در شهر قصرشیرین نیز از دیگر نتایج مثبت این عملیات محسوب می‌شد و از طرفی ۲۹۰ نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند و تعداد قابل توجهی تانک، نفربر و تجهیزات نظامی دیگر نیز به دست رزمندگان اسلام افتاد.
آزادسازی شهرستان قصرشیرین به این دلیل اهمیت دارد که رزمندگان اسلام بدون هیچ‌گونه تلفاتی، موفق به این مهم شدند و ارتش عراق را از این شهر بیرون کردند.
در کتاب «هویزه، آخرین گام‌های اشغالگر» از مجموعه کتاب‌های روز شمار جنگ ایران و عراق در خصوص عملیات ثارلله آمده است: «سحرگاه روز جمعه ۱۵ مرداد ۱۳۶۱ مطابق با ۱۶ شوال ۱۴۰۲ قمری برابر با ششم اوت سال ۱۹۸۲ میلادی، رزمندگان اسلام عملیاتی را برای آزادسازی چند ارتفاع راهبردی در محور قصرشیرین در حوالی پاسگاه‌های پیروزخان و قلعه سفید عراق آغاز کردند.
این عملیات در ساعت ۳۰: ۴ بامداد انجام شد و در آن، ۲ گردان از تیپ‌های حمزه و المهدی سپاه پاسداران با پشتیبانی یک گردان تانک از تیپ ۲ زرهی سرپل ذهاب شرکت داشتند.
در این عملیات که با هدف تأمین جاده قصرشیرین به سرپل ذهاب منطقه قلعه بدرلی تا پیروزخان و از پنج محور صورت گرفت، ۲ ارتفاع مهم و راهبردی جمهوری اسلامی ایران از اشغال نیروهای عراقی آزاد شد و جاده قصرشیرین سرپل ذهاب نیز از زیر دید و تیر دشمن بیرون آمد و امنیت آن به صورت کامل تأمین شد.
علاوه بر آن، جاده تدارکاتی دشمن از پیروزخان به تنگ بیشکان در زیر دید و تیر مستقیم نیروهای خودی قرار گرفت.
در این عملیات رزمندگان اسلام ابتدا به کمک آتش تانک به دشمن یورش بردند و توانستند ۶ تپه را از اشغال ارتش عراق خارج سازند، ولی براثر فشار سنگین و انبوه آتش دشمن، از چهار تپه عقب نشستند و در ۲ تپه دیگر مستقر شدند.»
