هنرمندان صهیونیست برای برند اسراییل زیبا بودجه دولتی می‌گیرند

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: علی معروفی آرانی منتقد فرهنگی و پژوهشگر صهیونیسم مانند دیگر مطالب پیشین خود، یادداشتی را با عنوان «تحریم‌های فرهنگی و ورزشی، انزوای رژیم صهیونیستی را پر شتاب کرد» نوشته که در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته و به بهانه رویداد بزرگ طوفان الاقصی منتشر می‌شود.

مشروح این یادداشت را در ادامه می‌خوانید:

دیپلماسی ورزشی یکی از ابزارهای مورد توجه رژیم صهیونیستی به‌منظور کسب پرستیژ یا منزلت، عادی‌سازی روابط میان کشورهای عربی و اسلامی با تل‌آویو و ایجاد احساس تعلق یهودیان جهان نسبت به رژیم صهیونیستی است.

واقعیت این است که اعمال تحریم علیه اسرائیل، از جمله تحریم‌های ورزشی، در دنیا طرفداران بسیاری دارد. اسرائیل بر اساس نظرسنجی‌هایی که از سوی خود مؤسسات غربی صورت می‌گیرد هر ساله یکی از کشورهای منفور دنیاست. بیش از سی کشور جهان این رژیم را به رسمیت نمی‌شناسند. در میان کشورهای منطقه خاورمیانه تنها مصر و اردن، تحت فشار کشورهای غربی، با اسرائیل روابط رسمی لرزانی برقرار کرده اند.

ورزشکاران کشورهای مسلمان و مسلمانان ورزشکار در همه جای جهان از به رسمیت شناختن اسرائیل اکراه دارند. البته این محدود به ورزشکاران مسلمان نیست. ورزشکاران پرآوازه بسیاری از جمله رونالدو، ستاره برزیلی فوتبال، با جنبش حمایت از ملت فلسطین اعلام همبستگی نموده اند. این موضع گیری ها در موارد بسیاری به امتناع از تعامل ورزشی با اسرائیل کشیده شده است. اگر چه ورزشکاران بسیاری از کشورهای اسلامی در تحریم ورزشی اسرائیل مشارکت داشته اند اما سهم ورزشکاران کشورمان بیش از سایرین است. ورزشکاران سرافراز کشورمان در طول سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی هزینه‌های بسیاری برای پیشبرد سیاست اصولی تحریم ورزشی اسرائیل و حمایت از ملت مظلوم فلسطین پرداخته اند.

مجری شبکه i24 اسرائیل اعتراف کرد که تحریم ورزشکاران اسرائیلی و مسابقه ندادن با آنان از تانک‌ها و هواپیماها خطرناک‌تر است چون که بر افکار عمومی مردم بیشتر تأثیر می‌گذارد.

«زید الأیوبی»، متخصص امور استراتژیک با نقش بر آب کردن سناریوی تلویزیون دولتی رژیم صهیونیستی در پخش زنده درباره تحریم‌های فرهنگی و ورزشی می‌گوید که”بازی نکردن با ورزشکاران اسرائیلی برای این رژیم اشغالگر دردآور است چرا که آنها بیش از هفتاد سال پول خرج می‌کنند و رسانه‌ها را به خط کردند و همه امکانات را به کار بردند که برای خود مقبولیت بتراشند؛ اما امروزه این تحریم‌ها مشت محکمی به صورت آنان است!

وقتی هنرمندان بین‌المللی در مکان‌ها و مؤسسات فرهنگی در خارج از کشور دیپلماسی فرهنگی این رژیم را به گونه‌ای برای مردم دنیا بازی می‌کنند تا چهره رژیم صهیونیستی را زیبا و بی خط و خش وانمود و به ایجاد این تصور نادرست کمک می‌کنند که اسرائیل یک کشور «عادی» مانند هر کشور دیگری است که مشتاق ارتباط با همه مردم دنیا و کمک کردن به فرهنگ بشریت است.

در مقابل این روتوش که توسط حسبره (واژه‌ای یهودی برای مشخص کردن فعالیت‌های مرتبط با دیپلماسی عمومی و مترادف کلمه تبلیغات است) صورت می‌گیرد، اکثریت مطلق نویسندگان، هنرمندان و مراکز فرهنگی فلسطینی تحریم فرهنگی اسرائیل را در اقصی نقاط جهان آغاز و آن را مدیریت می‌کنند. در این راستا فلسطینیان با ایجاد مرکزی به نام (BDS)یک جنبش تحت رهبری فلسطین که از مبارزات ضد آپارتاید آفریقای جنوبی الهام می‌گیرد تا بر رژیم صهیونیستی فشار بیاورد و با الگو قرار دادن این جنبش، تحریم‌های فرهنگی را علیه رژیم صهیونیستی، حمایت می‌کنند.

رژیم صهیونیستی برای منحرف کردن و سفید کردن جنایات خود علیه فلسطینیان، در سال ۲۰۰۵ کمپین «برند اسرائیل زیبا» را آغاز کرد.

رژیم صهیونیستی از طریق یک مؤسسه یهودی در سرزمین‌های اشغالی اقدام به بکارگیری و استخدام دانشجویان صهیونیست برای ارتقای تبلیغات در شبکه‌های اجتماعی فیس بوک و چت روم‌ها با هدف تقویت چهره خوشایند و زیبایی از این رژیم نموده است.

یک مؤسسه یهودی وابسته به حکومت رژیم صهیونیستی با استخدام این داوطلبین و فعالان اینترنتی در ازای پنج ساعت کار اینترنتی در یک هفته حدود دو هزار دلار می‌پردازد تا از این طریق چهره اسرائیل را در بین کاربران اینترنتی جهان بهبود بخشند.

اتحادیه ملی دانش آموزان اسرائیلی که بخشی از اجرای این برنامه را برعهده دارد هدف از این طرح را گسترش و افزایش فعالیت‌های “حسبره” hasbara دانش آموزی ( واژه‌ای یهودی برای مشخص کردن فعالیت‌های مرتبط با دیپلماسی عمومی و مترادف کلمه تبلیغات است) دانست.

پیشتر نیز جنبش سرائیل شیلی (اسرائیل من) و شورای یهودی یشا اقدام به بکارگیری افراد داوطلبی که در عرصه اینترنت فعال هستند نموده اند تا مقاله‌ها و گزارش‌های موجود درباره خاورمیانه در سایت‌های پربازدید کننده از جمله ویکیپدیا را به نفع رژیم صهیونیستی ویرایش کنند. نهادهای فرهنگی رژیم صهیونیستی بخشی از داربست ایدئولوژیک و نهادی رژیم اشغالگر، استعمار شهرک نشینان و آپارتاید اسرائیل علیه مردم فلسطین هستند. این نهادها به وضوح از طریق سکوت یا مشارکت فعال خود در حمایت، توجیه و سفید کردن اشغالگری رژیم صهیونیستی و انکار سیستماتیک حقوق فلسطینیان دخیل هستند.
برای مثال، پس از کشتار غزه در سال ۲۰۰۹، یک مقام رژیم صهیونیستی طرحی را برای «ارسال رمان‌نویسان و نویسندگان معروف به خارج از کشور، شرکت‌های تئاتر، نمایشگاه‌ها» برای «نشان دادن چهره زیباتر اسرائیل» پیاده سازی و عملیاتی کرد.

هنرمندان رژیم صهیونیستی که بودجه دولتی برای اجرای کمپین «برند اسرائیل زیبا» در خارج از کشور دریافت می‌کنند، اغلب قراردادی را امضا می‌کنند که در آن متعهد می‌شوند «از طریق فرهنگ و هنر، منافع سیاسی کشور اسرائیل را ارتقا دهند، از جمله کمک به ایجاد تصویری مثبت برای اسرائیل»، بنابراین هرگونه ادعای آزادی هنری را از دست می‌دهند.

برخی از مکان‌های بین‌المللی و مشهور به‌طور فزاینده‌ای تمایلی به پذیرش کمک‌های مالی رژیم صهیونیستی یا میزبانی هنرمندان / نویسندگانی که توسط دولت اسرائیل تأمین می‌شوندرا نه تنها نمی‌پذیرند بلکه، علیه رژیم صهیونیستی تبلیغ می‌کنند.برای نمونه جشنواره فرهنگی پاپ در کشور آلمان از حضور هنرمندان و خوانندگان رژیم صهیونیستی برای اجرایی فعالیت‌های فرهنگی رژیم صهیونیستی در برلین ممانعت کرد و حضور آنها را نوعی خشونت فرهنگی علیه فلسطینیان و فرهنگ این مردم مظلوم عنوان کرد.

شش سال پس از همکاری اولین گروه از خوانندگان پاپ رژیم صهیونیستی که با مشارکت و تأمین هزینه سفارت آپارتاید رژیم صهیونیستی در برلین صورت می‌گرفت؛ در سال ۲۰۱۷ این جشنواره فرهنگی که هرساله در برلین وبا حضور بیشتر کشورهای دنیا انجام می‌پذیرفت، برگزار کنندگان این جشنواره سرانجام به دلیل تحریم فرهنگی رژیم صهیونیستی برای کشتار مردم غزه به این حضور پایان داد.

بیش از بیست هنرمند اروپایی از کشورهای انگلیس، آلمان و فرانسه از سال ۲۰۱۷ حضور و همکاری با جشنواره نژادپرستانه ضد فلسطینی را در کشورهای خود تحریم کردند و این اقدام در پاسخ به درخواست جامعه فلسطینی مقیم در این کشورها برای پاسخگویی به تحریم فرهنگی رژیم صهیونیستی طبق قوانین بین المللی انجام شد.

به گزارش رسانه‌ها در مورد دلایل عدم مشارکت جشنواره‌های فرهنگی با رژیم صهیونیستی در سال جاری (۲۰۲۳)، به «تأثیر» جنبش بایکوت، سلب سرمایه و تحریم‌ها (BDS )به رهبری گروه‌های فلسطینی در داخل غزه و فعالان فرهنگی فلسطینی در کشورهای اروپایی و همچنین تظاهرات مداوم اسرائیلی‌های صهیونیست لیبرال علیه اصلاح قضائی در حیفا ، بیت المقدس و سایر شهرک نشینان را می‌توان اشاره کرد. این جنبش‌ها و فعالیت‌های گروه‌های فرهنگی در داخل و خارج از فلسطین، به شدت نشان می‌دهد که بیانیه‌های عمومی صادر شده از سوی جشنواره‌های فرهنگی در کشورهای اروپایی برای حذف عمدی رژیم صهیونیستی در همه جشنواره‌های فرهنگی در سال ۲۰۲۳ است.

گابورماته پزشک مشهور اعصاب و روان مجارستانی –کانادایی در درخواستی از شرکت صوتی و تصویری IMAGIN DRAGONSخواست از حضور در سرزمین‌های اشغالی برای اجرای برنامه برای معرفی جاذبه‌های گردشگری و فرهنگی رژیم صهیونیستی برای جلب توریست به اسرائیل به دلیل جنایات این رژیم علیه فلسطینیان را لغو و به نفع مردم غزه تحریم رسانه‌ای کند.

این پزشک، نویسنده و سخنران کانادایی گفت: «من با احترام از هنرمندان مترقی و انسان‌دوست Imagine Dragons می‌خواهم که بر اصول خود بایستند و با اجرا نکردن برنامه‌ها در این کشور آپارتاید، از فلسطینی‌های شجاع برای دفاع از سرزمینشان حمایت کنند.»

ماته، یکی از بازماندگان هولوکاست است که به خاطر کارش در زمینه مبارزه با مواد مخدر و کمک به جوانان معتاد شناخته شده است، گفت است که “من شخصاً شاهد تخریب رژیم آپارتاید اسرائیل بوده ام: و آپارتاید دقیقاً همان چیزی است که رژیم صهیونیستی هم اکنون در برای اصلاح قضائی علیه شهروندانش انجام می‌دهد.”هزاران نفر از طریق ایمیل توسط کمپین مردمی ایالات متحده و دیگر کشورهای اروپایی برای دفاع از حقوق مردم فلسطین بسیج شدند تا از حضور شرکت صوتی و تصویری Imagine Dragonsخودداری نمایند.

اتحادیه‌ها و باشگاه‌های فوتبال مهم دنیا رژیم صهیونیستی را تحریم کردند؛ قتل عام، محاصره و دزدی زمین توسط رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین در حال افزایش است. در این سال (۲۰۲۳) دست کم ۲۲۰ فلسطینی از جمله ۴۲ کودک کشته شده اند.

رژیم صهیونیستی، افراطی‌ترین، بنیادگراترین و دروغگوترین رژیم است و شامل یک مؤلفه فاشیست بدون نقاب است. رژیم صهیونیستی درحال برنامه ریزی مدونی است که می‌خواهد هویت بومیان فلسطینی را پاکسازی قومی کند، خانه‌های بیشتری را ویران می‌کند، حتی تعداد بیشتری را دستگیر می‌کند، نیروهای خشونت‌آمیز تری را در کرانه باختری اشغالی مستقر می‌کند، حتی بیشتر شبه‌نظامیان شهرک‌نشین مسلح را قادر می‌سازد تا الحاق واقعی سرزمین‌های فلسطینیان را بیشتر تقویت کند.

با این وضعیت باشگاه‌های طراز اول فوتبال جهان فقط در سال ۲۰۲۳ مانند، بارسلونا (کاتالونیا، ایالت اسپانیا)، اسلو (نووی)، لیژ و ورویه (بلژیک) بلم (برزیل)، اورتون (انگلیس) جنوا، لچه، ناپولی (ایتالیا) سویا (اسپانیا) لایپزیش، هوفنهایم (آلمان) همگی اقدامات جدی تری را برای پاسخگویی به رژیم اشغالگر و آپارتاید صهیونیستی برای تحریم‌های فرهنگی و ورزشی انجام داده‌اند.

در اوایل ماه سپتامبر (مهرماه) امسال، G4S، بزرگترین شرکت امنیتی در جهان، توسط یک کمپین مبارزاتی که شامل هنرمندان، خوانندگان موسیقی پاپ، فوتبالیست‌ها و موسیقیدانان مهم دنیا هستند، علیه رژیم صهیونیستی مجبور شد به طور کامل از ارسال و تجهیز وسایل امنیتی و جاسوسی و ادامه همکاری‌های امنیتی با رژیم آپارتاید صهیونیستی صرف نظر کند.

کمپین مبارزاتی هنرمندان، خوانندگان موسیقی پاپ، فوتبالیست‌ها و موسیقیدانان مهم دنیا ۶ روش مؤثری را که می‌تواند برای به چالش کشیدن جنایات و افکار شوم و پلیدانه رژیم صهیونیستی و حمایت از مبارزات فلسطینیان برای آزادی، عدالت و برابری انجام شود را این گونه پیشنهاد داده اند:

۱- همکاری با همه کمپین‌های مبارزاتی و حقوق بشری برای تحت فشار قرار دادن پارلمان‌ها و دولت‌ها برای پایان دادن به همه همکاری‌های نظامی-امنیتی و تجارت (تأمین مالی نظامی در مورد ایالات متحده) با رژیم صهیونیستی آپارتاید و رژیم‌های جنایتکار سرکوبگر در سراسر جهان

۲- ممنوعیت ارسال کالاها و خدمات رسانی شرکت‌های فعال در شهرک‌های استعماری و صهیونیسم نشین رژیم آپارتاید اسرائیل

۳- ترویج اقدامات عمل‌گرایانه سازمان ملل برای تحقیق و برچیدن آپارتاید اسرائیل، همانطور که با رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی انجام شد.

۴- بسیج کمپین‌های گروه‌های فشار علیه شرکت‌ها و بانک‌های اسرائیلی و بین‌المللی که در جنایات جنگی رژیم صهیونیستی و جنایات علیه بشریت بویژه مردم غزه و فلسطین شریک هستند. این شامل تمام بانک‌های اسرائیلی( (Leumi ، Hapoalim، و غیره) و شرکت‌های چندملیتی بزرگ مانند: Elbit Systems، Google، Amazon، HP و HPE، CAT، JCB، Volvo، Hyundai Heavy Industries، Chevron، Siemens، CAF، G۴S/AlliedUniversal، AXA، PUMA، Carrefour، Booking.com، Airbnb، Sabra، Barclays، Expedia و موارد دیگر.

۵-جامعه، اتحادیه‌های کارگری، انجمن‌های علمی و فرهنگی و اجتماعی، کلیساها ،مساجد، شبکه‌های اجتماعی، دولت‌ها ،اتحادیه‌های دانشجویی، شوراهای شهر، مراکز فرهنگی یا سایر سازمان‌های حامی مردم فلسطین خود را بسیج کنند تا رژیم صهیونیستی را به عنوان رژیمی آپارتاید (AFZ) اعلام کنند .

۶- آغاز تحریم کلیه فعالیت‌های دانشگاهی، فرهنگی، ورزشی و گردشگری که در رژیم صهیونیستی یا گروه‌های لابی و مؤسسات همدست آن انجام می‌شوند.
نمونه‌هایی از تحریم‌های بین المللی برای اسرائیل در سطح جهان

تحریم کارخانه تشک

آخرین تلاش برای برگزاری نمایشگاهی مشترک با هنرمندان اسرائیلی و فلسطینی که مستقیماً با وضعیت محلی سروکار دارند، قرار بود در کارخانه تشک در پیتسبورگ در ماه مه ۲۰۱۴ برگزار شود. این نمایشگاه بخشی از مجموعه‌ای از تبادلات فرهنگی بین هنرمندان آمریکایی و خارجی، و قرار بود پنج هنرمند اسرائیلی و سه هنرمند فلسطینی در آن شرکت کنند. تاویا لا فولت، یکی از مسؤلین کارخانه تشک، برای تحقیق به اسرائیل و فلسطین سفر کرده بود، مشاهده کرد که فلسطینیان به دلیل تحریم در این مراسم شرکت نمی‌کنند.

سه هنرمند فلسطینی که این کار را انجام دادند و همچنین اسرائیلی‌ها با این درک که قرار است مستقیماً به نقض حقوق بشر رسیدگی کنند، با شرکت در نمایشگاه موافقت کردند، اما پس از دریافت فشار انتقادی از جهان عرب (از طریق فیس بوک)، دراین مراسم امتناع کردند. این فشارها برای تسریع در عقب نشینی رژیم صهیونیستی برای برپایی این نمایشگاه کافی بود. دو مقاله در روزنامه شهر پیتسبورگ، مانند بسیاری از روزنامه‌های یهودی، این داستان را گزارش کردند، اگرچه ارزیابی تأثیر آن در جامعه هنری بین‌المللی دشوار است. با این حال، تصور اینکه امروز نمایشگاه جدی مشابهی با حضور هنرمندان اسرائیلی و فلسطینی در یک مؤسسه معتبر برگزار شود نیز دشوار است. به نظر می‌رسد این حادثه میخ بر تابوت نمایشگاه‌های مشترک اسرائیل و فلسطین بود.

تحریم نمایشگاه هنر دیجیتال

Creative Time یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در نیویورک است که بر هنر عمومی و اجتماعی متمرکز است. در چند سال گذشته آنها یک کنفرانس سالانه ترتیب دادند. یک گروه رسانه‌ای از کشور مصر شرکت خود را در بیانیه‌ای با استناد به همکاری با رژیم صهیونیستی در این اجلاس لغو کرد. چندین کشور شرکت کننده در این اجلاس سخنرانی خود را با بیانیه‌ای مبنی بر حمایت از تحریم اسرائیل یا به طور کلی حمایت از فلسطین آغاز کردند. این وضعیت اجلاس را متشنج کرد و در نهایت این اجلاس لغو شد.

نمایشگاه زندگی به عنوان شکل این نمایشگاه که توسط Independent Curators International برگزار شد، برای اولین بار در سال ۲۰۱۱ در نیویورک سازماندهی شد و نقاشی‌های اجتماعی را از سراسر جهان مورد بررسی قرار داد. قرار بود این نمایشگاه در حیفا برگزار شود اما ده‌ها هنرمند در تمام جهان آثار خود را پس گرفتند و خواستار تحریم این نمایشگاه شدند و مسؤلین فرهنگی و اجتماعی رژیم صهیونیستی مجبور شدند این نمایشگاه را لغو کنند.

دوسالانه سائوپائولو ۲۰۱۹

جشنواره هنر دوسالانه سائو پائولو (São Paulo Art Biennial)، در سال ۱۹۵۱ تأسیس شد و از سال ۱۹۵۷ هر دو سال یک بار برگزار می‌شود. این جشنواره، قدیمی ترین هنر دوسالانه در جهان پس از دوسالانه ونیز می‌باشد. جشنواره نمایش دوسالانه سائوپائولو در سال‌های فرد بین ماه‌های اکتبر تا دسامبر برنامه‌های هنری نمایشی اجرا می‌کنند. این نمایش دوسالانه که در یک سالن بزرگ برگزار می‌شود توسط یک صنعتگر برزیلی و ایتالیایی سیسلسو ماتارازو تأسیس شد. فضای این سالن ۳۰ هزار متر مربع می‌باشد. این نمایشگاه که در برگیرنده هنرهای برزیلی و بین المللی می‌باشد مبدل به یکی از مهم‌ترین نمایشگاه‌های هنر در کشور شده است.

در این نمایشگاه به دلیل وجود و حضور هنرمندان اسرائیلی توسط بسیاری از کشورها لغو شد. مسؤلین برگزار کننده این دو سالانه ناگزیر شدند رژیم صهیونیستی را از جشنواره دو سالانه سائوپائولو حذف نمایند تا این مراسم برگزار شود. این جدیدترین تجلی گسترده تحریم فرهنگی رژیم صهیونیستی در دوسالانه سائوپائولو در برزیل در سپتامبر ۲۰۱۹ انجام شد.

به گزارش ایلات، دلیل امتناع هنر مندان و لغو اولیه این دو سالانه این بود که رئیس جمهور تازه منتخب رژیم صهیونیستی، به جشنواره هنر دوسالانه سائو پائولو کمک مالی کرد، و به سرعت لوگوی رژیم صهیونیستی به تمام پوسترها و سربرگ‌های چاپی و بنرهای تبلیغاتی جشنواره هنر دوسالانه سائو پائولو اضافه شد. پس از فاش شدن بودجه تزریق شده به جشنواره هنر دوسالانه سائو پائولو، هنرمندان خواستار تحریم شدند و بسیاری دیگر از هنرمندان شرکت کننده را برای امضای فراخوان تحت فشار قرار دادند و جلسات شبانه برای بحث در مورد این موضوع و راهبردهای احتمالی برگزار شد و در نهایت از حضور و کمک مالی رژیم صهیونیستی در این دوسالانه جلوگیری شد.

جزیره سعدیات ابوظبی

احمد عبید المنصوری، بنیانگذار موزه چهارراه تمدن‌ها در دبی (Crossroads Museum of Civilizations Dubai)، اولین عرب مسلمانی بود که در مراسم شورای جهانی صهیونیسم در بازل سوئیس شرکت کرد. دو هزار شرکت‌کننده در این مراسم پس از اینکه فهمیدند یکی از سخنرانان اصلی، مسلمان و اولین کسی است که نمایشگاهی را برای بزرگداشت هولوکاست در جهان اسلام و حمایت از یهودیت در امارات برپا کرده است، شگفت‌زده شدند.

المنصوری در صد و بیست و پنجمین سالگرد اولین کنفرانس صهیونیسم، نامه‌ای دست‌نوشته از تئودور هرتزل، بنیانگذار جنبش صهیونیستی را برای شرکت‌کنندگان در کنفرانس نمایش داد که در موزه‌اش آن را نگهداری می‌کند. بسیاری از مسلمانان که از جزیره سعدیات ابوظبی بازدید می‌کنند علیرغم تبلیغات زیاد برای بازدید از موزه چهارراه تمدن‌ها، کسی از آن بازدید نمی‌کند. علت کم توجهی به این موزه وجود دست نوشته‌ای از تئودور هرتزل، بنیانگذار جنبش صهیونیستی در این موزه است.

براساس اطلاعات موجود مسلمانان این کشور و کشورهای دیگر این موزه را به این دلیل تحریم کرده اند و این براثر فعالیت‌های تحریمی فلسطینیان علیه رژیم اشغالگر قدس می‌باشد.در سال ۲۰۱۸ با امضای بیش از ۱۳۰ هنرمند بیانیه‌ای ضد صهیونیستی در مورد استثمار کارگران موزه چهارراه تمدن‌ها، انتقاد شدیدتری به دولت امارات وارد شد. در طومار منتشر شده، هنرمندان خواستار تحریم هر دو موزه لوور و گوگنهایم به دلیل وجود دست خط تئودور هرتزل، بنیانگذار رژیم صهیونیستی شدند. اما در نهایت مسؤلین اماراتی طبق توافق قبلی با رئیس موزه لوور دست خط را از موزه خارج نکردند و این عامل عدم حضور مسلمانان برای بازدید از این موزه شد.

دوسالانه سیدنی ۲۰۲۲ در اعتراض به حمایت مالی رژیم صهیونیستی تحریم شد

بیش از ۳۰ برنامه هنری از سوی هنرمندان و بازیگران سرشناس، جشنواره هنر سیدنی را به دلیل دریافت کمک مالی از رژیم صهیونیستی تحریم کردند. اندکی پیش از شروع شب افتتاحیه این رویداد شمار بایکوت‌کنندگان به بیش از ۳۰ برنامه رسید که اعلام کردند به دلیل حمایت مالی سفارت رژیم صهیونیستی از این جشنواره، از آن خارج شده‌اند.

تام بالارد و برنامه‌ای که تولید تئاتر بلووا است، مردیث برگمان سیاستمدار سابق، کمپانی ملی رقص ماروگکو و یومی استاینس تحلیل‌گر سینمایی از جمله چهره‌ها و برنامه‌هایی هستند که اعلام کرده‌اند در این رویداد هنری حضور نخواهند یافت. آن‌ها اعلام کردند لغو حضورشان در اعتراض به همراهی با رژیم صهیونیستی بوده است. پیش از این شماری از حامیان جنبش فلسطین، هنرمندان عرب، و گروه‌های سبز خواستار بایکوت این جشنواره شده بودند.

مسئولان یکی از برنامه‌های فرهنگی هم اعلام کرده بود تعهد به امنیت فرهنگی هنرمندانش باید بدون ترس یا سازش شکل بگیرد و با توجه به اینکه هنرمندان فلسطینی از همان امنیت فرهنگی برای ارائه آثارشان برخوردار نیستند و نمی‌توانند در جشنواره‌ای مثل سیدنی حضور داشته باشند، آنها در اعتراض به کمک مالی اسرائیل، بدون پذیرش حمایت مالی این جشنواره، کار خود را ارائه می‌کنند.

ناظم حسین کمدین، خالد سابسایی هنرمند تجسمی، بتی گرامبل بازیگر و مارکوس وال شاعر از دیگر چهره‌هایی هستند که اعلام کرده‌اند برای حمایت از حقوق نادیده گرفته شده هنرمندان فلسطینی در این رویداد حضور نمی‌یابند.

این هنرمندان از مخالفان آپارتاید خواسته‌اند تا جشنواره سیدنی ۲۰۲۲ را تحریم کنند زیرا حضور در جشنواره سیدنی به معنی پذیرش همکاری با رژیم آپارتاید اسرائیل است و موجب عادی سازی روابط با چنین رژیمی می‌شود.

در عین حال گاردین در مطلب دیگری از سوی شرکت‌کنندگان در این جشنواره نوشته است شمار زیادی از شرکت‌کنندگان نیز با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده‌اند حضورشان به معنی حمایت از اسرائیل نیست و در حالی که مخالف رابطه سرکوبگرانه اسرائیل با فلسطینی‌ها هستند، تنها به دلیل گسترش رابطه فرهنگی در این رویداد شرکت می‌کنند.

جشنواره هنری سیدنی در حالی کارش را شروع کرد که هر لحظه بر تعداد کمپانی‌های هنری یا هنرمندان منفردی که برنامه‌های از پیش تعیین شده‌شان را از جشنواره بیرون می‌برند، افزوده می‌شود. تنها در ۲۴ ساعت تام واکر کمدین، ترانه سرا و خواننده هوپ دی و گوین دیویس به این بایکوت پیوستند.

ورزش؛ پوششی برای اقداماتی با حساسیت‌های سیاسی بالا

یکی دیگر از کاربردها و اهدافی که از دیپلماسی ورزشی استفاده می‌شود، اقدامی پوششی برای اقداماتی با حساسیت‌های سیاسی بالا است؛ به‌گونه‌ای که ورزش به‌عنوان یک حائل و یا نقطه آغاز صلح، آشتی یا برقراری ارتباط مورد استفاده می‌شود. به‌طور نمونه می‌توان به اقدام چین در قبال آمریکا اشاره کرد که به دیپلماسی پینگ پنگ مشهور شد.

«دیپلماسی پینگ پنگ» یکی از نمونه‌های مشهور دیپلماسی ورزشی در روابط بین‌الملل است. داستان از این قرار است که پس از آنکه آمریکایی‌ها در باتلاق ویتنام گیر افتادند، خود را بسیار نیازمند به چین برای رهایی از این چالش می‌دیدند؛ با آنکه سطح تنش دو سویه میان آمریکا و چین بسیار وسیع و گسترده شده بود. همچنین از سوی دیگر مائو رهبر جمهوری خلق چین، بنا به دلایلی از جمله ترس از شوروی و امتیاز گیری از مذاکرات با مسکو، خواهان برقراری ارتباط با آمریکا بود.

پس از طی شدن مراحل گوناگونی از اقدامات و مذاکرات، در پایان مائو برای غلبه بر فضای داخلی چین بالاخص افراطیون و مخالفان داخلی، دست به ابتکاری زد که از آن تعبیر به دیپلماسی پینگ پنگ می‌شود. مائو علی‌رغم مخالفت‌های داخلی، دستور دعوت از تیم پینگ پنگ آمریکا به چین را صادر کرد.

سفر تیم پینگ پنگ آمریکا به چین با پوشش وسیعی از سوی رسانه‌های چینی مواجه شد. مسابقات دو تیم به طور زنده از رادیو و تلویزیون چین پخش شد.
ملاقات چوئن لای با اعضای دو تیم و پوشش آن در رسانه‌ها، نقطه اوج این دیپلماسی بود، زیرا در این دیدار او گفت: «دیدار شما، فصلی نوین را در تاریخ روابط مردم چین و ایالات متحده گشود.» ساعاتی بعد از این دیدار، واشنگتن به پنج اقدام مثبت و جدید دست زد که از جمله آن‌ها لغو تحریم ۲۲ ساله تجاری چین بود.

آیا دیگر کشورها هم رقابت با اسرائیل را تحریم می‌کنند؟

مثال‌های فراوانی از تحریم‌های ورزشی رژیم صهیونیستی از مالزی تا کشورهای اسلامی وجود دارد. به طور مثال درسال ۲۰۲۱( هفته پایانی شهریور) فدراسیون کشتی لبنان به دلیل عدم رویاروی «ابی نادر» کشتی‌گیر این کشور با نماینده تیم کشتی رژیم صهیونیستی در مسابقات قهرمانی جهان قزاقستان از او تشکر و قدردانی کرد.

عمر اسکندرانی رئیس این فدراسیون گفت که فدراسیون کشتی لبنان به ابی نادر این پیام را رساند که با بازیکن اسرائیلی بازی نکند و او نیز در موافقت کامل با پیام فدراسیون، بازی نکرد.

اسکندرانی رئیس فدراسیون کشتی لبنان در ادامه گفتگویش با خبرگزاری رسمی لبنان توضیح داده است که فدراسیون به هر شکل ممکن رقابت با ورزشکاران اسرائیلی را پذیرفته نمی‌داند، عادی‌سازی روابط با رژیم اسرائیل در فدراسیون لبنان جایی ندارد. در ماه آوریل ۲۰۲۱ نیز فادی الکبی داور بین‌المللی کشتی لبنان از قضاوت مسابقه بازیکن اسرائیلی در رومانی انصراف داده بود.

لبنان هر شهروند این کشور را که با رژیم اسرائیل مراوده داشته باشد، مجرم شناسایی می‌کند. این قانون در تاریخ ۱۹۵۵ به تصویب رسید. تصویب قانونِ مذکور ریشه در قانون به تصویب رسیدهِ اتحادیه عرب در تاریخ ۱۹۵۰ دارد که تاکنون بیروت به این مصوبه پایبند بوده است.

قانون اساسی ایران و قوانین ملی ایران، رژیم صهیونیستی را به‌عنوان یک کشور به رسمیت نمی‌شناسد و بر اساس قانون اساسی و قوانین کشور ایران هرگونه تعامل اعم از سیاسی، فرهنگی، علمی، اقتصادی و ورزشی با اسرائیل ممنوع و غیرقانونی محسوب شده و قابلیت پیگیری در مراجع ذیصلاح قضائی در ایران را دارد.

ممکن است تصور شود به‌رغم حمایت ملت‌های بسیاری از تحریم رژیم صهیونیستی، دولت‌ها و حتی برخی دولت‌های اسلامی تمایلی به همکاری در زمینه تحریم ورزشی اسرائیل ندارند. واقعیت آن است که این دولت‌ها به‌ویژه دولت‌های اسلامی از این ناحیه تحت‌فشار و تأثیر افکار عمومی هستند. پیشنهاد عملی و مشخص برای حل مسئله باز کردن باب همکاری با کشورهای اسلامی و سازمان‌های بین‌المللی برای هماهنگی و تشریک مساعی در زمینه تحریم ورزشی اسرائیل است.

ترکیه (یا مالزی) گزینه مناسبی برای آغاز این حرکت است. تحریم رژیم صهیونیستی و به ویژه تحریم ورزشی آن مختص ایران نیست. ورزشکاران بسیاری در سراسر جهان در اعتراض به ظلم و اشغالگری اسرائیل از مسابقه با رقبای اسرائیلی خودداری می‌کنند.این ورزشکاران عمدتاً از کشورهای اسلامی و عربی هستند اما جنبش تحریم رژیم صهیونیستی طرفداران بسیاری حتی در کشورهای اروپایی و آمریکایی دارد.

این سیاست روشی غیر خشن برای فشار بر سیاست‌های ظالمانه رژیم صهیونیستی و حمایت از حقوق مظلومان فلسطینی است. این سیاست درست، باید به درستی اجرا شود. متأسفانه به دلیل اجرای نادرست، این سیاست در معرض نارضایتی و فرسودگی قرار گرفته است. این فرسودگی در دراز مدت به تعطیلی این سیاست و تسلیم در برابر طرف‌های غربی خواهد انجامید.طرف‌های غربی و فدراسیون‌های ورزشی بین‌المللی می‌توانند بر یک یا دو کشور به بهانه تحریم ورزشی رژیم صهیونیستی فشار وارد آورند اما قادر نیستند آن را به تعداد قابل‌توجهی از کشورها، حتی به ۱۰ کشور، تحمیل کنند.

نتیجه

شرط موفقیت سیاست تحریم ورزشی رژیم صهیونیستی گسترش آن در گستره‌ای منطقه‌ای و جهانی است و این مهم در گرو حمایت سیاست خارجی کشور از ورزش ایران در کارزار تحریم ورزشی رژیم صهیونیستی است. تحریم ورزشی یک یا دو کشور بیش از آنکه فشاری بر ورزش رژیم صهیونیستی باشد می‌تواند به فشاری بر ورزش کشورهای تحریم کننده بدل شود و حتی فرهنگ مقاومت در این کشورها را تضعیف نماید. زمینه گسترش تحریم ورزشی رژیم صهیونیستی در جهان حقیقتاً موجود است. جهان پر از مؤسسات، سیاستمداران و ورزشکارانی است که منتقد اشغالگری اسرائیل بوده و مایلند با شرکت در جنبش تحریم از ملت فلسطین و حقوق آنها دفاع نمایند. حمایت کشورمان از کمپینی اسلامی و همچنین بین المللی برای تحریم ورزشی اسرائیل می‌تواند راه جدیدی برای فشار بر اسرائیل باز نموده و ورزش کشور را از چالش‌های موجود بر سر راه تحریم ورزشی اسرائیل به سلامت عبور دهد.